روزانه های زیتون
... زیتون تنها ، برای دل خودش مینویسد
روزانه های زیتون
... زیتون تنها ، برای دل خودش مینویسددرباره من
... فرضم کن ستاره ای ، بر بام ترانه گفتن / فرضم کن جوانه ای ، بیزار از خزان خفتن ...
ادامه...
برای پدرم
سلام به تو که هستی.
به سالگردت نزدیک میشوم تنهای تنها.
نفرین به آنچه تو را از من گرفت.
هرچه بیشتر به تو فکر می کنم کمتر به نتیجه میرسم.
زیادی "مرد" بودی.
زیادی بر "عقیده" ات پافشاری کردی.
تو "جان" در مقابل "ایدئولوژی" دادی.
امثال تو باید می ماندند.
حیف بودی برای رفتن و آن هم ، آنهمه زود...
میراث گرانبهایت را خفظ خواهم کرد:
جز حق نخواهم خواست
جز حق نخواهم گفت
جز حق نخواهم نوشت
دستهایت را همچنان بر شانه هایم نگهدار...
دوستت دارم و به اسم تو می بالم.
خوش اومدین...
سلام به همه دوستانی که قراره از این به بعد بیاین اینجا و یادداشتهای منو بخونین. قدم همتون رو چشمای زیتون.اینجا بی هیچ ادعایی ، واگویه های دلمو باهاتون شریک میشم و امیدوارم از وقتی که واسه خوندن دلنوشته های من اختصاص میدین پشیمون نشین! تولد این وبلاگ ، میوه شیرین آشنایی با مینای مهربون و نامزد نازنینش حامد خان هستش.از هر دوشون ممنونم. راستی...منتظر نظراتتون هم هستم.