تنهایی من ، معصوم است.

از آنها که دست خیالت هم حتی به آن نخواهد رسید.

نگاه بازاری ات را جمع کن و برو...

خدایا تو رو شکر میکنم که از من غیر از من ، کسی آسیب ندیده... 

پ.ن 

میدونم ادعای بزرگیه اما با یقین نوشتمش. هرگز به قصد و به عمد به کسی آزار نرسوندم. هرگز.

من تا وقتی که زنده هستم ، با هر فرد یا گروه یا جریانی که بخواد زن ایرانی رو با هر انگیزه و نیتی در مثلث اتاق خواب ، آشپزخونه ، اتاق بچه حبس کنه ، مبارزه میکنم.

من باورمو از دست دادم... برای آدمی که باورشو از دست میده ، هیچ چیز حقیقت نداره... زندگی وسط اقیانوس اکاذیب!

من یه دونه کوچیک اسفندم که افتادم روی ذغالهای گداخته یه منقل آتیش  

اما چون یه دست نامرئی ، یه مخدر قوی بهم تزریق کرده ،نمیتونم بالا و پایین بپرم 

واسه همین ، دارم آروم آروم آروم جزغاله میشم... بی سروصدا...