برای پدرم

سلام به تو که هستی.  

به سالگردت نزدیک میشوم تنهای تنها.  

نفرین به آنچه تو را از من گرفت.  

هرچه بیشتر به تو فکر می کنم کمتر به نتیجه میرسم.  

زیادی "مرد" بودی.  

زیادی بر "عقیده" ات پافشاری کردی.  

تو "جان" در مقابل "ایدئولوژی" دادی.  

امثال تو باید می ماندند.  

حیف بودی برای رفتن و آن هم ، آنهمه زود...  

میراث گرانبهایت را خفظ خواهم کرد:  

جز حق نخواهم خواست 

جز حق نخواهم گفت 

جز حق نخواهم نوشت 

دستهایت را همچنان بر شانه هایم نگهدار... 

دوستت دارم و به اسم تو می بالم.