1. از کل سری برنامه خندوانه موفق شدم سه تاشو از اول تا آخر ببینم اگه خدا قبول کنه. یعنی راستشو بخواین تا مدت مدیدی فکر میکردم که برنامه هفتگیه و فقط هم میدونستم که شبکه ش نسیمه. دیگه حتی شب پخش و زمان پخششو هم نمیدونستم. منم دیگه. چکار میشه کرد. بعد از اون مدت مدید و در جریان جنجال مسخره ژوله و حیایی (کلا ما ملت نمیتونیم تا یه چیزیو با 30 یا ست مخلوط نکنیم و بهش گند نزنیم ، ولش کنیم بره پی کارش) از وبلاگ مگی جانم متوجه شدم که خندوانه هرررررر شب پخش میشه و تازه سه بار هم تکرار داره گویا. خلاصه اینکه سه قسمتشو دیدم و با اجازه تون حاااااااااااااالمو به هم زد. کلیتش خوب بود هاااا. خندیدم بعضی جاهاش. ولی یعنی چه اونهمه مقنعه رنگی رنگی و اون شال دراز که از زیر مقنعه ها تا پایین زانوی خانمها افتاده بود؟!!! و تشخیصم ندادم که این جناب خان معروف محبوب ، آیا آدمیزاد بود یا کوالا؟!!! و دوسه تا نکته دیگه که حوصله ندارم شرح بدم. کلا به این نتیجه رسیدم که مالی نبود که اینقدر طرفدار داشته باشه. سلیقه مون افت کرده. توقعمون اومده پایین. همین :/

2. بلندگوی یه ماشین عجیب از زیر دفترم داره داد میزنه دوتا شهید مدافع حرم قراره تشییع بشن... تا کی قربانی میدیم؟...

3. یک کار اداری رو قرار بود بجای جفت جان انجام بدم. حدس میزدم که اداره مربوطه از اون اداره جاتی باشه که چادر توش الزامیه. یک دونه چادر دارم مخصوص پلیس اطلاعات و زندان و دادگاه ویژه. هررررر چی دنبالش گشتم نبود. حتی تو چمدون لباسهای زمستونی هم نبود. یکی از کت و شلوارهای رسمیمو که تو دادگاه میپوشم و مشکیه و کوتاهم نیست و تنگ هم نیست با مقنعه مشکی پوشیدم و رفتم اون اداره. خانمی که تو ورودی نشسته بود ازم خواست از چوب لباسی دم در یک چادر بردارم و سر کنم و برم تو. گفتم حتی با این لباس کاملا ساده و کاملا رسمی؟ گفت بله عزیزم. گفتم باشه عزیزم! بعد از بین سه تا چادری که به چوب لباس آویزون بود یکیشو که بنظرم بهتر بود برداشتم و سر کردم. پایینش پاره بود! قسمت وسطش که از اون ناحیه آویزونش کرده بودن ، چروک شده بود و تمیز هم نبود. واسه گرفتن امضای رئیس اداره ، باید قبلش به پنج تا اتاق سر میزدم و سپس دبیرخونه و نهایتا ریاست. جاتون خالی. تو هر اتاقی رفتم جملات اول این بود: سلام آقا. صبحتون بخیر. این چادری که سر منه چادر اداره خودتونه. حالا لطفا این نامه رو دستورشو بفرمایید. هاهاها...

به خوان آخر که رسیدم منشی رئیس میخواست نامه رو بگیره و خودش ببره. گفتم به حاج آقا بفرمایید دو جمله عرض خصوصی دارم خدمتشون. حاج آقا هم رخصت فرمودن و رفتم و سلام و صبح بخیر و گفتم که این چادری که سر منه مال اداره خودتونه و حالا لطفا امضای آخرو بزنید که برم برسم به کارم. و در حین گفتن جملات یک دور کامل زدم که کثیفی و پارگی و چروک رو خوووووب رویت کنن که ظاهرا کارساز بود و حاجی با یه لبخند بدتر از فحش ، فرمودن که به "بچه ها" میسپارم حواسشون باشه!

4. یک طبقه از خونه خالی بود. تصمیم گرفتم ایراداتشو مرتفع کنم و بدمش اجاره. چرا که نه. واسه چی هوا بخوره وقتی میشه ازش استفاده کرد؟ خلاصه هفته گذشته از بوی رنگ گیج و منگ بودم. عجب بوی بدی. ولی تموم شد نقاشیش و بزودی یه همسایه خوب خواهم داشت. البته امیدوارم :)

5. فردا صبح آرایشگاه. بعدش خرید خونه. بعدش تنظیم یه لایحه سخخخخخت. کار سخت دوست دارم :)

6. اما از کجا میدانی که تو در مرتبه ای والاتر از وجود هستی تا یک سیب زمینی؟ اصلا چه چیزی درباره سیب زمینی واقعا میدانی؟!