1. رنج میبرم و رشد میکنم... رنج میبرم و قد میکشم... و به قول داستایوفسکی ، تنها از این میترسم که شایستگی رنجهایم را نداشته باشم...

متاسفم برای خودم و اکثریت دوستان هم نسلم که فرصت جور دیگر فکر کردن را نداشتیم. ما در جنگ و انقلاب محاصره شده بودیم. در ایدئولوژی مذهبی که هرچند روشنفکرانه بود اما منحصر به باورهای دینی بود. فراتر از این را جرات تجربه نداشتیم. از اتهام ارتداد که بگذریم و قضاوت ها را که نادیده بگیریم ، اگر فقط برای "فکر نکردن" خود را حلق آویز کنیم ، جا دارد....

چه بسا بعد از تفکر ، بازهم به باورهای خانوادگی ، ایمان مجدد می آوردیم اما لابد افتخار میکردیم که خودمان ، عقل آکبندمان را به کار گرفتیم و "انتخاب" کردیم....

2. کتابی را که پنجم اردیبهشت به پیشنهاد جفت جان ، شروع کردیم بامداد امروز تمام شد اما من با اتمام این کتاب ، فصل جدیدی را درزیستن آغاز کردم. امشب با انبوهی از پرسشها و نقدها و تاییدها که امیدوارم دروازه تولدی باشند و نه پرتگاه سقوطی ، راهی یک سفر کوتاهم. دقایق بسیاری در این سفر ، مهلت خواهم داشت تا با فیلسوف جسور به بحث بنشینم و یکدیگر را محک بزنیم. حرفها برایش دارم و حرفها برایم دارد...

از سفر که برگردم ، کتاب بعدی را من پیشنهاد میدهم و جفت جان میپذیرد و شروع میکنیم:)

3. کارگاه قانون چهارشنبه شب با اتمام مواد مورد بحث با پیشنهاد من و قبول دوستان به تولد گروه مجازی در واتس اپ منتهی شد. از چهارشنبه شب همین هفته ، فصل جدیدی از مباحث رو شروع خواهیم کرد :)

4. کارگاه نقد فیلم صبح پنج شنبه ، جو تامل برانگیزی پیدا کرد.

برای ان امین بار متوجه شدم که زنان ناتوانی به لحاظ اقتصادی و فرهنگی وجود دارند که در عین نارضایتی از وضعیت موجود ، تلاشی برای تغییر این وضعیت نمی کنند. تنها عکس العملی که از ایشان در مواقع رویارویی با مسائلشان میبینیم ، بغض تلخ و اشک داغ است... حال بدی پیدا میکنم این وقتها :(

5. از این تنگین قفس ، جانا پریدی / وزین زندان طراران ، رهیدی / ز روی آینه ، گِل دور کردی / در آیینه ، بدیدی ، آنچه دیدی / در این عالم نگنجی زین سپس تو / همان سو پر که هر دم در مزیدی...