1. زندگی ، یه شوخی بسیار بزرگه. اگه جدی بگیریش ، هیــــــــــــــــــــچ لذتی ازش نمی بری. بذار این شوخی ، کار خودشو بکنه. تو فقط هرجور میتونی به خنده دارتر شدنش کمک کن. به لذت بخش تر شدنش :)

2. سه ماه ، منتظر امروز بودم واسه دومین جلسه رسیدگی به یکی از پرونده هام.
امروز از جمع هفده نفری خواندگان ، یک نفر نیومد و جلسه به همین دلیل تجدید شد برای سه ماه بعد :@@@

3. تفو بر تو ای زیتون که با همه شکمویی و خوش اشتهایی تا دیروز نمیدونستی که سرکه بالزامیک سفید هم وجود داره :/
عجیب خوشمزه س. ترش تر از سیاهشه و عجیب خوشمزه س :)

خدایا شکرت که این مزه های منحصر بفرد رو آفریدی :***

4. جمعه رفتیم آرایشگاه. وقتی آرایشگرت ، همانا موکلت باشه مگه جرات داره بگه جمعه تعطیله؟ هاهاها... 

5. یه نوعروس کم سن و سال چندبار با مادرش اومد مشاوره. پنج ماه از ازدواجش گذشته بود و میگفت که هنوز باکره هست. ادعا میکرد همسرش هیچ تمایلی بهش نداره و بیشتر شبها رو میره طبقه مادرشوهرش میخوابه. واسه اطمینان خاطر ، فرستادمش پیش خانم دکتری که پرسنل پزشکی قانونی و از دوستان دوره دبیرستانمه. معاینه ش کرد و دوخط برام نوشت که نوع پرده بکارت چیه و اینکه کاملا سالمه.
بعد پدرمادرش تصمیم گرفتن حالا که تو این مدت دامادمون هیچ رابطه ای با دخترمون نداشته و الان هم سه ماهه اومده قهر پیش ما و اصلا هیچ تماسی از اون طرف نگرفتن برای تعیین تکلیف ، وکالت بدیم به شما که هر کاری صلاح میدونی بکنی.
این دخترک هم مشکل جنسی شوهرشو مطرح میکرد و هم مصر بود که شوهرش از نظر ذهنی ، اختلال داره. میگفت به روانپزشک هم مراجعه کردیم اما شوهرم حاضر نشده دارو بخوره.
خب... وکالتشو قبول کردم و... دادخواستش تنظیم شد و... ثبت شد و... وقتش تعیین شد و... تو جلسه رسیدگی ، موکلم به این نکته هم اشاره کرد که مراجعه به روانپزشک داشتن.
منم که قبلا تو دادخواست ، ارجاع به پزشکی قانونی و روانپزشک مورد وثوق رو درخواست کرده بودم.
قاضی ، مشخصات روانپزشک موکلمو پرسید و مکتوب ازش استعلام گرفت که به فارسی ساده :دی ، مشکلو برای دادگاه توضیح بده.
آقا چشمتون روز بد نبینه. مادر موکلم ، نامه دکترو برام آورد. بازش کردم. دیدم نوشته تشخیص اینجانب برای زوجه ، هوشبهر مرزی هست و این اختلال میتونه تو روابط زناشویی ، تاثیر منفی داشته باشه :|
نمیدونستم بخندم یا گریه کنم.
به استاد مشاور روانشناسی که باهم کار میکنیم ، قضیه رو گفتم. پیشنهاد داد که یه تست از موکلم بگیره تا میزان هوشش دقیقا مشخص بشه. دختره و مادرشم قبول کردن اما اصرار و اصرار که تو هم  کنارش باش موقع تست!
وچه خوب که اصرار کردن. چون تجربه خیلی جالبی شد.
موکلم ، جلوی چشمهای گرد شده و دهان بازمانده من به بعضی از ساده ترین سئوالها هم نتونست جواب بده :(
اماااااا نکته مهم اینکه "هوشبهر مرزی" نبود. کمی تا قسمتی بالاتر بود و همین منو واداشت که بلند بشم با دوتا شاخه گل برم خدمت روانپزشک گرامی و بگم که آخه قربون اون تشخیص در یک نگاه و بی تستت ، حداقل متن این گواهی رو عوض کن که این دختر از اینی که هست سرگردون تر نشه :"(
ایشونم کلی تحت تاثیر روضه خوانی اینجانبه قرار گرفت و یه وقت گذاشت از موکلم تست بگیره و متن نامه رو تعدیل کنه.
حالا من از این میترسم که تست بگیره و تشخیص با تستش ، جنون باشه مثلا :///
من نمیفهمم چرا این دختر ، هیییییییییییییییییییییچ علامت ظاهری نداشت تو این چندماه!!!
پدرش میگه کل زندگی مادرش و خواهرش رو داره تو این مدت که پیششون هست میچرخونه بی هیچ اشکالی.
کاش زود جواب بده روانپزشک عزیز :|