1. امروز ، تو مسیر دادگاه تجدید نظر ، یه تلفن بهم شد که خیلی ناجور اعصابمو به هم ریخت. طوری که نزدیک بود تا دادگاه دوبار تصادف کنم... اما وقتی رسیدم یه اتفاق خوب افتاد که کلا حالمو عوض کرد: وکیل سرپرست دوره کارآموزی مو بعد از سه سال دیدم و با هم اختلاط کردیم :) :) :)

بعد از کارآموزی که هنوز یه نمه معرفت داشتم! با دوستان هر از چندگاهی میرفتیم دیدن استاد. بعدش درگیر شدم (=بی معرفت!) و طی سه سال اخیر فقط تلفنی و مسیجی ، جویای احوال ایشون بودم.

یکی از شانسهای بزرگ من ، موافقت ایشون با کارآموزی من در دفترشون بود.

این مرد نیک و خوشنام جامعه وکالت ، بسیار چیزها رو به من آموخت.

شرف ذاتی منو تقویت کرد. اخلاق حرفه ای رو برای من عملا نمایش داد.

مردی که پیر راه حقوق و قانونه و همچنان سایه پربرکتش بر سر جوانهای همکارش گسترده س.

همه مشاغل قضایی و کشوری رو در سطوح عالی در قبل و بعد از انقلاب ، تجربه کرده و وجودش مایه مباهات ماست.

خداوند "مرتضی جم" نازنین رو در پناه خودش نگهداره و از گزند حوادث ، محافظت کنه. آمین.

2. متوجه شدم که وقتی کسی رو دوست دارم ، سعی میکنم شرایطی رو براش مهیا کنم که بهش خوش بگذره. پس وقتی تصمیم دارم خودمو بیشتر دوست داشته باشم باید به طریق اولی این شرایطو واسه خودمم فراهم کنم. میخوام فردا از صبح تا عصر بهم خوش بگذره. شرایطشو حتما فراهم میکنم. هر چند که سرم درد میکنه :|

3. درباره بند 2 پست قبل ، حرفی ندارین؟ :دی