یه اتفاق جالب واسه من افتاد که براتون میگم. شاید شماها رو خندوند! 

مدتی قبل ، سردفتر یکی از دفاتر ازدواج و طلاق شهر ما فوت کرد. 

دفاتر ازدواج مربوط به دفتر اون مرحوم واگذار شد به دفتر دیگه ای که به کفالت از ایشون ، امور خیر ملت سروسامون بگیره!  

خلاصه... موکل من که داره از همسرش جدا میشه و سند ازدواجش پیش همسرش هستش و ما به اون سند احتیاج داشتیم ، تو دفتر همون مرحوم عقدشونو ثبت کرده بودن و من مجبور شدم واسه گرفتن رونوشت سند ازدواج به دفتر کفیل مراجعه کنم.  

سردفتر کفیل یه روحانی مسن و خوش اخلاق بود که بعد از اینکه کارت شناسایی و اوراق وکالتنامه منو چک کرد ( واین چک کردن ، پروژه ای بود که حدود یک ربع طول کشید!) رفت و با چندتا دفتر قطور و خاک گرفته از پستوی دفترش برگشت اما عقد موکل من توی هیچ کدوم از دفاتری که اونجا بود ثبت نشده بود. 

حاج آقا گفت که باید بریم دفتر همون مرحوم  و دفاتری که اونجا موجوده رو بررسی کنیم. 

فاصله این دفتر تا اون دفتر ، یه خیابونه که از شلوغ ترین و اصلی ترین خیابونای شهره. 

فکر کردم الان حاج آقا میگه تو برو و منم خودم میام. اما همین که از پله های دفترش اومدیم پایین ، سرحرف رو باز کرد و شونه به شونه من راه افتاد. 

منم مث همیشه ، شال سر کرده بودم و یه آرایش ملایم داشتم.  

معذب بودم که دارم همراه ایشون ، قدم میزنم! 

آقا هرکسی که از کنارمون رد شد یه تیکه پروند و یه متلک گفت. 

هم دلم واسه حاج آقا میسوخت و هم خنده م گرفته بود. 

دست پیش گرفتم و خودم از کنار هر عابری که رد میشدیم یه لبخند تحویل میدادم! 

حالا بدترشو بشنوین: 

رسیدیم به دفتر اون مرحوم. 

حاج آقا یه دسته کلید در آورد و یه ده دقیقه هم به قفل ور رفت تا کلید مربوطه پیدا شد و در باز شد. 

گفتم الان میگه تو همین جا باش تا من برگردم. 

اما با خونسردی رفت عقب و به من تعارف کرد که برم پایین. 

هرچی اصرار که من منتظرتون میشم ، گفت نه برو داخل. 

دوسه تا جوون بیکارم که دم مغازه شون ، قدوبالای زن و بچه مردمو برانداز میکردن ، هی خندیدن و چرت و پرت گفتن. 

دیگه رفتیم داخل و حاج آقا درو پشت سرش بست. 

شلیک خنده جوون های مغازه دار بلند شد. 

پله ها رو رفتیم پایین و دفاتر بررسی شدن و رونوشت تهیه شد و سرجمع یک ساعتی اونجا بودیم.  

فقط خدا میدونه وقتی با هم از در دفتر خارج شدیم چه خزعبلاتی نثارمون شد.... 

پ.ن 

1. خندیدین یا گریه تون گرفت؟! 

2. دلم کشک بادمجون میخواد. 

3. کاشکی الان تابستون 92 بود.